The Hidden War

juni 22, 2008

hiddenwarHet is al bijna zeven jaar geleden dat de Verenigde Staten en bondgenoten Afghanistan binnenvielen, het Taliban-regime verjoegen en er proberen een soort moderne staat te vestigen.
Daarmee komt de westerse aanwezigheid qua lengte in de buurt van de Sovjet-invasie. Tien jaar lang vochten de Sovjets daar, tot ze zich in 1989 terugtrokken, financieel en moreel failliet.

The Hidden War van de Russische journalist Borovik geeft een literaire en zeer persoonlijke impressie van deze oorlog met een zeer corrumperend effect. “Zeggen dat de oorlog een vergissing is, zegt niets. Het is een stuk makkelijker om een vergissing aan te wijzen dan om de waarheid te vinden, ” schrijft Borovik als hij zich afvraagt waarom de Sovjets Afghanistan binnen vielen. Was de Sovjet-leider Breznjev de drijvende factor, het leger of de KGB? Of was het vrees voor de Amerikanen, die na de revolutie in Iran hun ogen op Afghanistan zouden kunnen laten vallen. Of waren de Sovjets bevreesd voor het oprukken van de fundamentalistische islam? Borovik geeft geen definitief antwoord.
Maar de wens om een achterlijk land te moderniseren – door het bloot te stellen aan televisie, bommenwerpers, scholen, boeken, kranten, de AK-47 en economische hulp – verborg de invloed die Afghanistan op de Sovjet-Unie zou hebben. Een land waar corruptie, drugs en omkoping aan de orde van de dag waren, met een besmettelijke invloed. En dat zou uiteindelijk een groter effect hebben zelfs dan de vijftienduizend doden. Daar stonden een miljoen doden aan Afghaanse kant tegenover, die Borovik letterlijk in een voetnoot vermeldt.
The Hidden war gaat vooral over de mannen (en enkele vrouwen) die aan de Sovjet-kant vochten. Ze roken aan een stuk door, als teken van de spanning. De militairen zijn vaak gewone jongens die er het beste van maken, soms helden die de strijd met de dukhi (geesten) op faire manier en onder zeer zware omstandigheden proberen uit te vechten, en soms ronduit oorlogsmisdadigers. Zoals kolonel Antonenko, die op vrouwen en kinderen schiet. Waarom zou ik hen sparen, als ze ons niet sparen, is zijn rechtvaardiging.
Het is verleidelijk een vergelijking te trekken met de huidige strijd. De verschillen zijn uiteraard groot. Zo was de strijd destijds veel heftiger en grootschaliger. De tegenstanders werden militair en financieel gesteund door de Verenigde Staten, Saoedi-Arabië en Pakistan. Maar net als nu klaagden de militairen erover dat zolang de grens met Pakistan niet afgegrendeld was een overwinning onhaalbaar was.
Verslaggever Borovik is geen afstandelijke observator, maar bijna een onderdeel van de troepen. Hij gaat overal mee naar toe en is gewapend. Hij is er bij als de laatste Sovjet-soldaat sneuvelt vlak voor de terugtocht. Maar als journalist blijft hij kritisch. Hij spreekt uitgebreid met deserteurs die naar de Verenigde Staten zijn gevlucht en het boek was in de Sovjet-Unie zeer controversieel.
Borovik kwam in 2000 om het leven bij een ‘mystery air crash’. Kan natuurlijk toeval zijn.

Artyom Borovik, The Hidden War.
A Russian Journalist’s Account of the Soviet War in Afghanistan (1990)

(Visited 101 times, 1 visits today)
Samenvatting
Review Date
Boektitel
The Hidden War, Artyom Borovik,
Waardering
41star1star1star1stargray

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.