Op de vlucht voor de verveling in Nederland keert de jonge Bulgaarse vrouw Mer terug naar haar land van herkomst. Ze komt terecht in het wereldje van de Bulgaarse en Russische nieuwe rijken die met champagne, bladgoud en kaviaar strooien. Van gekkigheid weten ze niet waar ze hun geld aan uit moeten geven. Het onderscheid tussen boven- en onderwereld is volledig vervaagd. De jetset baadt in weelde tot de onvermijdelijke afrekening komt.
De schrijfster van Vrouwen die mannen geloven is Maria Genova, een Bulgaarse die in Nederland journaliste werd. Ze schreef eerder boeken over het dagelijks leven tijdens de communistische overheersing in het Oostblok en over loverboys en vrouwenhandel. 

Haar journalistieke achtergrond blijkt duidelijk uit dit boek. De personages in Vrouwen die mannen geloven hebben een voorliefde voor cijfers. 21 procent van Nederland is gewonnen van de zee, vertelt Chris, de Nederlandse echtgenoot van hoofdpersoon Mer. Het aantal en de levensomstandigheden van de Roma in Bulgarije worden vermeld. Als iemand een overdosis coke neemt, steekt een toevallig aanwezige ober een pleidooi af over legalisering van drugs. Zo steekt de lezer ongemerkt nog wat op.
Het is duidelijk dat de schrijfster meer ambities heeft dan alleen maar vermaak. Citaten van onder andere Martin Luther King, Goethe en Plato moeten de boodschap duidelijk maken: materialisme heeft ook zo zijn beperkingen. Het verleden wordt niet opgehemeld, maar tijdens het communistische bewind kon je tenminste de sleutel van je voordeur nog onder de deurmat leggen. In het post-communistische Bulgarije zijn de verschillen tussen arm en rijk wel erg groot geworden.
Die hogere bedoelingen blijven echter tamelijk oppervlakkig. Je kan je beter in een Nederlandse bungalow-wijk bevinden dan in gevangenschap van de Russische maffia, is de moraal van het verhaal. Een saai leven is beter dan een waarbij je je leven niet zeker bent. Wie wil kan hier een conclusie aan verbinden over identiteit en integratie.
Er zit geen echt plot in dit verhaal. De hoofdrolspeelster wordt meegesleept door een stroom van gebeurtenissen. Mer verlaat haar echtgenoot in Nederland, vertrekt naar Bulgarije, wordt rijk, verliest dat geld weer, gaat mee naar Moskou met een rijke man, etc. Soms wordt er dan ook het nodige gevraagd van het voorstellingsvermogen van de lezer.

Het boek zit vol vrouwen die als levensdoel hebben om zoveel mogelijk profiteren van rijke, sterke, ‘foute’ mannen. Mer voldoet deels aan dat stereotype. Ze heeft idealen en wil iets goeds doen, maar laat zich makkelijk verleiden en misleiden.
Vrouwen die mannen geloven is zeer toegankelijk geschreven en zeker onderhoudend. Maar het cliché wordt absoluut niet gemeden en dat is jammer.

Waardering:  

Maria Genova, Vrouwen die mannen geloven. Miljonairs, maffia en macht (2010)

www.mariagenova.nl, op twitter @genova2