Boekenstrijd

Recensie door: Luc Panhuysen Is “het Westen” superieur? Is onze beschaving beter dan alle andere op de wereld? Lieden als Berlusconi, Bolkestein en Pim Fortuyn beweren het. De meeste politici echter peinzen niet over het doen van dergelijke uitspraken. Het beledigt allerlei bevolkingsgroepen en dat levert in een democratie alleen maar gedoe op. Toch zijn alle westerse politici ervan overtuigd dat de mensenrechten overal moeten gelden en dat hun eigen staatsvorm, de democratie, wenselijk is voor de hele globe. Maar je zegt iets vies als je de volgende stap zet. Het westerse erfgoed is een ideologie zonder ideologen.

Dit blijft een erg goed boek, gebaseerd op het simpele gegeven van de problemen van het overleven in een volstrekt vreemde wereld.

Uit de serie History of Warfare die mij tot nu toe beviel. Maar het concept voor dit deel deugt niet. Er zit geen rode draad in de oorlogen die tussen 1700 en 1800 werden gevoerd, in ieder geval weet de schrijver die er niet in te krijgen. Het geheel wordt daardoor erg opsommerig, met veel namen van generaals en veldslagen.

Een klassieker (wat een afgezaagd woord wordt dat) over de oorlog in Indochina in de jaren vijftig tussen de Vietminh en de Fransen en hun bondgenoten. Een zeer afwisselend boek, met verslagen van diverse militaire confrontaties, dagboekaantekeningen en analyses.

Afrika is niet het duistere continent waar de inheemsen elkaar afmaken omdat het in hun bloed of stammensysteem zit.

Dit is een verhalende, maar ook analytische geschiedenis van de eerste decennia van New York als kolonie. Als Nederlandse, multi-etnische kolonie, wel te verstaan. Russell Shorto is ervan overtuigd dat de Nederlandse oorsprong een van de belangrijkste invloeden is geweest op de ontwikkeling van New York, en daarmee van de hele Amerikaanse cultuur. Dit is een tegenpool geweest van de Engelse puriteinse geest die in Nieuw Engeland overheerste.