Zeer uitvoerige geschiedenis van de Rote Armee Fraktion, van het ontstaan na het mislukken van de studentenbeweging, tot de laatste verklaringen van de Raf in de jaren negentig, en zelfs iets daarna, toen mogelijke leden van de ‘derde generatie’bij een overval een miljoen mark buitmaakten.
Dit boek staat vol aansprekende details, gebaseerd op rechtszaken, maar ook op gesprekken met betrokkenen. Het is zeer beeldend en verhalend, weinig analyse, wat het zeer leesbaar maakt. Het enige wat in feite ontbreekt is een gedegen beschrijving van de effecten van de RAF op de Duitse samenleving. Uit het verhaal wordt wel duidelijk dat de RAF in de loop van de jaren steeds meer de sympathie die het aanvankelijk nog had op het spel zette. De figuur van Baader was de eerste tijd tot 1977 bepalend. Spottend noemde een van de leden de RAF de Baader Befreiung Fraktion.
Interessant: de banden met andere terroristische groeperingen, in het Midden Oosten en Europa. Het boek biedt ook veel inzicht in de werkwijze van de terroristen. Verontrustend daarbij voor de terrorismebestrijders is dat een groot deel van de ‘derde generatie’ dermate professioneel was dat ze nooit is gepakt. Het is niet eens duidelijk of alle leden bekend zijn geworden.
De ‘eerste generatie’ wilde met aanslagen en politieke moorden een revolutie in Duitsland afdwingen, de ‘tweede’ was voor een groot deel gericht op het bevrijden van de gevangenen, de ‘derde’ streefde naar een samenwerking van de ‘guerrilla’, de ‘illegalen’en een ondersteuning daarbuiten. Maar de steun brokkelde juist af. Dat was voor een deel te danken aan de opstelling van de Duitse regering, die strafverkorting voor de leden tactisch inzette.
Het zou kunnen bewijzen dat de staat in de bestrijding van terrorisme repressie en ‘omkoping’ tactisch moet toepassen. Tien RAF-leden vonden onderdak in de DDR. Na de val van de muur werden ze alsnog gepakt. Het boek eindigt met een aantal onopgeloste vragen over de RAF.
Zie ook: Sympathie voor de RAF
Geen reacties