BM – Ed van Thijn
Nederland / mei 6, 2008

De eerste vergadering van het college van B en W waarin Ed van Thijn burgemeester viel hem een beetje tegen. Het ging over dorpshuizen, delen van bestemmingsplannen, kinderdagverblijven en een ‘plan van aanpak voor de woensdagmiddagrecreatie’. Na afloop roept hij uit: “Er was niet een punt dat mijn echte belangstelling had.” Was dit nou de baan waar op hij zo gehoopt had? Maar in zijn tien jaar als burgemeester had hij niet alleen met dit soort triviale zaken te maken. De krakers, de Bijlmerramp, de Stopera, de mislukte kandidatuur voor de Olympische Spelen, de opkomst van de Centrumpartij, en als slot de IRT-affaire doen de besprekingen over bestemmingsplannen en buurthuizen verbleken. Bij besturen in Amsterdam gaat het nu eenmaal soms om zaken van nationaal of zelfs internationaal niveau en soms gaat het over zaken die hooguit voor een buurt van belang zijn.

Ontregelen – Jos van der Lans
Nederland / april 14, 2008

De functionarissen die ons moeten beschermen, verzorgen of onderwijzen falen te vaak. Fatale voorbeelden zijn de martelmoord in Pernis, waarbij politiemensen op de stoep op versterking bleven wachten of de dood van het meisje Savanna. Minder dramatisch, maar veel grootschaliger is het mislukken van de hulp aan probleemgezinnen, het terugdringen van recidive of bij het keren van racistisch geweld, onlangs in Waspik. Hoe kan het dat de 'professionals' en hun organisaties, van politieagent tot jeugdzorgwerker, van woningcorporatie tot gemeente, zo opzichtig niet doen wat er van hen verwacht wordt? Voormalig GroenLinks senator Jos van der Lans geeft in zijn boek Ontregelen daar een scherpe analyse van. De oplossingen liggen echter niet voor het grijpen.

De gelukzoeker – Marcel van Engelen
Nederland / februari 24, 2008

Amadou is een ondernemende, intelligente en rustige Senegalees, die in Dakar koffie en croissants serveert. Met Engelssprekende toeristen oefent hij de taal. Zoals met Parool-verslaggever Marcel van Engelen, die daar verslag doet van de wederwaardigheden van kunstenaar Peter Klashorst. Van Engelen gaat niet in op de uitnodiging van Amadou te komen eten. Maar hij geeft hem wel zijn visitekaartje. Een paar maanden later belt Amadou ineens. Hij is in Nederland. Zogenaamd als muzikant is hij het land binnen gekomen. Van Engelen raadt hem aan terug te gaan. Want een illegaal bestaan in Nederland is niet erg aantrekkelijk, weet hij. Er ontwikkelt zich desondanks iets van vriendschap tussen de twee.

Veel gekker kan het niet worden – Arthur Blok en Jonathan van Melle
Nederland / februari 3, 2008

Zie de recensie van het nieuwe en veel betere boek van Arthur Blok over Geert Wilders. ‘Geert’ is een echte Nederlandse jongensnaam die ‘speer’, ‘dapper’ of ‘heerser met de speer’ betekent. En dat is van invloed op de persoon van Geert Wilders. Eigenlijk is het een soort profetie, een voorspelling over zijn verdere leven. Zonder een spoor van ironie brengen de Wilders-biografen Arthur Blok en Jonathan van der Melle deze namenkunde naar voren. Ook de geboortedatum van Wilders is niet zonder betekenis. Uit een Amerikaans boek halen ze een paar algemeenheden over de levensloop van mensen die op die dag zijn geboren, en zie, ze gelden ook voor Wilders. Dit soort dingen maakt het lastig om deze poging tot biografie serieus te nemen.

Een voet tussen de deur – Eric Duivenvoorden
Nederland / december 23, 2007

In januari 1965 begon het, op kleine schaal, in de Generaal Vetterstraat. Echtparen, sommigen met colbert en stropdas, ‘redden’ een pandje door het te bezetten. Ze stonden aan de vooravond van een van de rumoerigste protestbewegingen van het naoorlogse Nederland, waarvan de geschiedenis eindelijk is vastgelegd. Koningin Beatrix riep het in haar recente televisie-interview nog maar eens in herinnering. In 1980 waren veel mensen ontevreden en ongelukkig. Die onvrede uitte zich op de dag van haar inhuldiging in massale rellen in Amsterdam. Samen met andere ‘krakersopstanden’ maakten de gebeurtenissen op 30 april volgens socioloog en filosoof Eric Duivenvoorden 1980 tot het meest bewogen jaar sinds de Tweede Wereldoorlog. Staatsarchief Duivenvoorden waagde het als eerste om een redelijk volledig overzicht te geven van de geschiedenis van de kraakbeweging, met een sterke nadruk op Amsterdam. Hij verkeerde daarvoor in een bijzondere gunstige positie, omdat hij jarenlang het ‘Staatsarchief’ beheerde, een verzameling documenten van de kraakbeweging. Eerder maakte hij met Joost Seelen de documentaire De stad was van ons over de machtsstrijd binnen de kraakbeweging. Duivenvoorden, zelf ex-kraker uit de Staatsliedenbuurt, voerde daarvoor en voor dit boek vele gesprekken met zijn voormalige strijdmakkers. Het goed geschreven Een voet tussen de deur is een…

Het land van aankomst – Paul Scheffer
Nederland / oktober 8, 2007

Amsterdam heeft geen ‘Schefferprobleem’, zei de toenmalige burgemeester, Schelto Patijn. Dat was nadat Paul Scheffer, bijzonder hoogleraar grootstedelijke problematiek, in 2000 zijn opzienbarende artikel Het multiculturele drama had geschreven. Niets aan de hand, we leven vrolijk verder. Het past perfect in Scheffers beschrijving van de politieke cultuur van Nederland, waarin conflicten worden vermeden, zo nodig door ze te ontkennen. Het artikel van Scheffer verscheen aan de vooravond van enorme opwinding en onrust over alles wat met de komst van migranten te maken heeft. De aanslagen van 11 september, de opkomst van en de moord op Pim Fortuyn en nu de opmars van Geert Wilders en Ehsan Jami, het publieke en politieke debat wordt erdoor gedomineerd, bijna gemonopoliseerd.

De wet van de koestal – Sytze Faber
Nederland / juni 11, 2007

  Oud-CDA-Kamerlid Sytze Faber kon de formatie van Balkenende IV van binnenuit volgen, via de fractie van de ChristenUnie. Dat leverde een opmerkelijk boekje op, over naïviteit en machtspolitiek, over idealen en praktijk, en vooral over gereformeerden in de politiek. Faber, het laatste Kamerlid voor de Anti Revolutionaire Partij (ARP), ziet veel verwantschap tussen die partij in haar laatste vijftien jaar en de huidige ChristenUnie. De ARP ging in het CDA op en dat werd onder invloed van Balkenende ‘een gewone (christelijk) conservatieve partij’. Faber is daar niet enthousiast over. Voor ideeën en idealen, voor betrokken politici moet je bij de ChristenUnie zijn.

De schaamte voor links – Joost Zwagerman
Nederland / juni 3, 2007

Het moet weer leuk worden om links te stemmen. Dat is het doel van Joost Zwagerman met zijn vrijdag te verschijnen pamflet De schaamte voor links. Want mensen die nog links stemmen, doen dat met schaamte. Als bewijs voor zijn stelling haalt hij een stuk van Remco Campert uit 2002 aan. Dat is wat mager als bewijsvoering. Maar ook zonder cijfers of enige andere onderbouwing komt het verschijnsel niet onbekend voor. Of het bij andere partijen niet even groot is ('toch maar Balkenende', zullen heel wat rechtse stemmers bij de laatste verkiezingen hebben gedacht) blijft onbeschreven.

Daadkracht en duidelijkheid – Addie Schulte en Bas Soetenhorst
Nederland / april 2, 2007

Eigen werk! Daadkracht en duidelijkheid Vijf jaar crisis in de VVD Addie Schulte & Bas Soetenhorst Uit het persbericht: “Het boek Daadkracht en duidelijkheid biedt een spannende reconstructie van de gebeurtenissen achter de schermen van de VVD en de dilemma’s waarvoor de partij zich tot op de dag van vandaag gesteld ziet. ” Hans Wiegel bij de presentatie:  “Het is een goed en gruwelijk boek, dat Addie Schulte en Bas Soetenhorst over de VVD hebben geschreven. Alles staat erin, het klopt, het is objectief.”   Besprekingen: ‘VVD staat op tweesprong’ Reformatorisch Dagblad Hans Wansink: ‘Zeer leesbare en waardevolle eigentijdse partijgeschiedenis’ Volkskrant Menno Hurenkamp: ‘Goed gecomponeerd beeld van een verscheurde partij, genadeloos in beeld gebracht’ NRC Duns Ouray: ‘Best een leuk boek’  Het Vrije Volk Jovd: ‘Ontluisterend beeld van een verscheurde partij’ Driemaster Eric Vrijssen: ‘Tja, daar komt Mark Rutte niet verder mee’ Elsevier Te koop: BOL  Van Stockum Uitgeverij Van Gennep

Drie haastige verkiezingsboeken
Nederland / oktober 23, 2006

Het regent boeken van, met en over politici, dus de verkiezingen zullen er wel aankomen. Maar omdat die een half jaar eerder zijn dan gedacht, zijn het haastklussen. Sommige politici schakelen dan een journalist in, maar premier Jan Peter Balkenende is zelf achter het toetsenbord gekropen. Hij leefde zich op 3 oktober flink uit en schreef hij 28 brieven aan mensen die hij de laatste jaren had ontmoet, maar ook aan Jan Modaal en ‘ de kiezer’. Een kaftje eromheen en klaar is Kees.