Recensie: Nan Huijbregts
Dit boek beschrijft vanaf het begin van de twintigste eeuw de geschiedenis van een handelsfamilie in de Iraakse havenstad Basra. De familie houdt zich bezig met het drijven van vervoer. De Britten hebben veel macht in Basra. De christelijke familie is machtig en heeft een regentske houding. Ze bewoont met veel familieleden en bedienden een huis aan de Tigris met een mooie, grote, ommuurde tuin, waar de mensen veel en vaak vertoeven, feesten geven en genieten van het leven in voorspoed.Hun wereld verandert door de olievondsten totaal. Irak krijgt te maken met belagers uit het buitenland die de oliewinning beter kennen en er ook meer belang bij hebben, omdat ze voor hun meer ontwikkelde economie de olie nodig hebben.
Honderd jaar geschiedenis beschrijven in nauwelijks 400 bladzijden is een kunst op zich. De schrijver beperkt zich door de geschiedenis als een familiekroniek op te tekenen. Het wel en wee, de idealen, de verhoudingen, vooral de intensieve familierelaties, de tradities die van generatie op generatie doorgaan, worden van binnenuit opgetekend.
Lezing van het boek geeft een duidelijk beeld hoe het Irak de vorige eeuw is vergaan. De invloed van de Westerse landen, hoe Saddam zijn kans heeft gekregen en genomen, hoe een regering met valsheid en egoïsme lang kan doorgaan, wanneer economische belangen, olie vooral, het buitenland de ogen doen sluiten.
Irak was een cultuurrijk land met een oorspronkelijke geschiedenis, met geestelijke en materiële welvaart. Het is nu volkomen uitgehold en er vallen nog dagelijks slachtoffers.
Het boek eindigt in Nederland. Daarover kunnen we lezen hoe Irakese politieke gevangenen te woord worden gestaan. Hoe een familielid, die een studie in Bagdad en Delft heeft gedaan, na veel moeite en tijd, aan het werk komt in Nederland. Hoe haar broer, een arts uit Bagdad, die hier heen vlucht, wel kan studeren doch later door de procedures vele jaren werk wordt onthouden. Het boek zou goed kunnen dienen als in- en voorlichting voor de medewerkers van de I.N.D. En onze bewindslieden. Een mooie aanvulling op “regels zijn regels”. De regels zouden een ander perspectief krijgen.
Rada Sukkar – De schatkamer van Babylonië. De honderdjarige geschiedenis van een Iraakse familie
6 reacties
Beste Nan,
Hartelijke dank voor je recensie. Mijn boek heeft een boodschap die verspreidt moet worden! Jij hebt het opgepikt, geweldig. Kun je me verder helpen om die booschap verder te spreiden?
groet,
Rada
schatkamer van Babylonie
Beste Rada, zelf heb ik geen contacten in de pers of andere media. Misschien kan Addie iets organiseren . Op de site van DeGeus ,zie ik dat er veel reacties zijn op je boek.Wellicht heeft de uitgever mogelijkheden en ambitie . Heb je het boek aangeboden aan Wouter Bos of Femke Halsema , het hoofd I.N.D.of …allemaal .Het kan nog onder de kerstboom!! Ga er wel mee door,jouw informatie is beeldend en spreekt daardoor mensen aan. Bovendien ontstaan vanuit de geschiedenis.En …de politiek is in beweging..nu, mooie feestdagen en alle goeds in 2007 ,met vriendelijke groet.Nan.
Dank
Dank je wel Nan. Een fijne 2007 wens ik je en wie weet komen we elkaar ooit tegen. De ervaring leert dat de wereld is heel klein.
schatkamer van babylonie
tja rada,ik kan niet nalaten nog eens te schrijven ,naar aanleiding van jouw boek.Ik zou je ook willen wijzen op enkele boeken veschenen bij De Geus o.a.”Over het Islamisme” van Fouad Laroui.En “Papa wat is een Moslim”.Dit laatste is in Vlaanderen gratis aangeboden ,dat merkte ik op de boekenbeurs in Antwerpen.Voor beiden boeken geldt dat ze ,zoals jouw boek dienen, kunnen dienen als voorlichting en info aan Nederlanders. Echte Hollanders Rada ,hebben moeite met kijken over: Het Hollands Diep.Dat heeft hun ook veel bescherming gegeven in de loop van de verleden eeuwen.Laroui heeft bekendheid in Holland en bij De Geus.Ik zou, in je plaats zijnde, tijdens de Nieuwjaars-receptie de koppen bij elkaar steken en een plan maken ,waardoor het Midden-Oosten positief onder de mensen komt in Nederland,dat kunnen jullie samen m.i.Ik hoop er van te horen. Laroui was al in Buitenhof ,daar zou ik jullie samen willen zien en horen,met Aboutaleb. Ik weet niet of de laaste naam goed is gespeld. Je weet vast wie ik bedoel,verslag daarover zou in de pers komen en dat kan orgineel zaad zaaien in dienst b.v.van de nederlandse cultuur ,die verbreding en verrijkking behoeft dat mag wat kosten.Toch….? Ook Balkenende moet van de V.O.C.mentaliteit af .Daar kunnen jullie hem bij helpen,sterker nog m.i.hebben jullie overtuigingskracht ,wanneer je de dialoog aangaat.Ik hoor van jullie ? Met groet en inderdaad wie weet tot ziens,Nan.
de schatkamer van babylonië
Heel interessant boek. Ik breng het in, in onze leesclub.
De schatkamer van Babylonie
Dit boek bevestigt dat de wereld is bevolkt met mensen. Deze mensen zijn allemaal het zelfde geschapen, ze voelen huilen feesten hebben lief en denken allemaal. Wat ze anders maakt is bepaald door cultuur. Cultuur is heilig. Het rare is dat de Amerikaans/Engelse cultuur in Nederland stilaan zonder blikken of blozen is geaccepteerd maar alle andere culturen toch wel heel veel moeite moeten doen om van hun predicaat eng af tekomen. Mijn ervaring met jonge mensen uit andere culturen is dat ze allemaal vol heimwee terug denken aan hun land van herkomst. Waar ze niet als potentiele terrorist worden bekeken, maar ook niet kunnen zeggen en denken wat ze willen. Door de manier waarop mevrouw sukkar haar verhaal doet, wordt dit heimwee en verlangen steeds duidelijker. Hoever moet je in de geschiedenis van haar land terug gaan om iemand van haar volk te vinden die niet werd overheerst door een ander. Ik heb van dit boek erg genoten.