Teleurstellend werkje over de dreiging van het terrorisme. Vol overtrokken statements, zoals dat dreigen met massavernietigingswapens als terroristisch wapen even erg als het daadwerkelijk gebruik. Dat ligt er toch nog aan hoe men daar op reageert, wat weer deels wordt bepaald hoe serieus die dreiging wordt genomen.
Verder wil dit boek het terrorisme als ‘kwaad’ in een soort aparte politieke categorie plaatsen. Op zich misschien in theorie te verdedigen analyse, waarbij terrorisme wordt gedefineerd als onwettig verzet tegen legitieme overheid. Maar door voorbij te gaan aan aandacht voor oorzaken leidt het toch tot een blikvernauwing. Het is onverstandig om terrorisme, hoe verwerpelijk ook, niet te willen begrijpen. Wie niet op zoek gaat naar de motieven, kan uiteindelijk geen diagnose geven en niet adviseren over bestrijding. Lijkt ook gedeeltelijk stoerdoenerij. Ook de tirade tegen de critici van vergaande maatregelen is overdreven. Auteurs stellen het voor dat zolang de rechtsstaat zich zelf corrigeert, en er dus niets aan de hand is. Maar die correctie zal toch ergens vandaan moeten komen. Misschien van diegenen die vinden dat bepaalde maatregelen te ver gaan?
Hier ligt juist een risico voor de in dit boek gekozen benadering: als terrorisme het ‘onvoorwaardelijk kwaad’ is, is dan ook een onvoorwaardelijke strijd nodig.Maar is terrorisme het onvoorwaardelijk kwaad? Terrorisme is toch altijd gebaseerd op idealisme, hoe verwrongen volgens de anderen ook. Ook salafisme of het willen stichten van een islamistiche/communistische etc heilstaat is een ideaal. Verder is het niet egoïstisch. Misschien zijn gewone criminelen wel veel kwader.
Ook het onderscheid tussen oud en nieuw terrorisme is niet heel erg geloofwaardig. Wat komt er na hyperterrorisme? Ultra-terrorisme. Nee, dat is slechts een moeizame poging om een nieuw etiket te plakken.
Is het ultieme kwaad niet de staat die zich tegen eigen en andere burgers keert? Volgens allerlei theorieën is de staat er om de eigen burgers te beschermen. Als die zich daar juist tegen keert, is het kwaad nabij.
Waardering: niet meer dan 
Uri Rosenthal – Het terroristisch kwaad. Diagnose en bestrijding
2 reacties
uri rosenthal
Enkele mededelingen aan de recensent:
* het boek definieert terrorisme helemaal niet als onwettig verzet tegen legitieme overheid. Was dat maar waar het bij terrorisme om gaat. Dan zag de wereld er beter uit. Terrorisme is: willekeur etc. etc.
* terrorisme is ongenormeerd etc. etc., moet het daarvan hebben. We hebben oorlogsrecht en het verzetsrecht, maar ‘terrorismerecht’is onmogelijk om dat terroristen het nu juist ervan moeten hebben elke norm en afspraak uit de weg te gaan.
* hoezo is terrorisme altijd gebaseerd op idealisme? Was dat maar zo. Zie het standaardwerk van J. Stein. Terror in the Name of God.
* alleen in Nederland is men in staat om op de dag van 9/11 of Londen 7.7 meteen te beginnen met diepgaande ‘verklaringen’ zonder een moment stil te staan bij de gebeurtenissen zelf en de noodzaak zulke aanslagen in de toekomst te voorkomen. Dit hebben de auteurs niet zelf bedacht, maar hebben zij van buitenlandse onderzoekers en diplomaten te horen gekregen. Nederlanders houden van moraliseren, de recensent niet uitgezonderd.
Terrorisme en het Kwaad, isbnummer 9789054546078
Hi, Ik ben op zoek naar dit boek om een groot aantal te bestellen. Graag zou ik willen weten wie de uitgever is.