Dappere poging om de Fortuyn-revolte te beschrijven en verklaren. Ontwikkelt een eigen schema rond revoltes, en gebruikt dat vervolgens als verklaring.

In ieder geval is duidelijk dat het niet alleen Pims (grote) persoonlijkheid was die alles in gang zette. Er wordt een verband gelegd met ingrijpende ontwikkelingen, zoals globalisering en emigratie. Ook het falen van de overheid in een reeks van incidenten en rampen passeert de revue. Mensen voelen zich onzeker, Fortuyn wist dit soort gevoelens te verworden. Zowel Marx (de onderklasse) als de Toqueville (de middenklasse die bang is voor achteruitgang) worden van stal gehaald. In kort bestek een van de beste, zo niet beste verklaringen van 2002, hoewel het opsommen van een serie grootschalige ontwikkelingen om vervolgens het verband te leggen met concrete gebeurtenissen, altijd een glibberige glijpartij blijft. Van de hoge toppen der theorie moet je met de modderstroom in de brij aan feiten overeind blijven.

Waardering: 

Jouke de Vries en anderen – Het onderbroken evenwicht.