Over de missie naar Uruzgan is inmiddels een bescheiden boekenplankje verschenen. Daarmee komt de lat voor ieder nieuw te verschijnen werk automatisch hoger te liggen. We weten meer en veel kanten van de zaak zijn al op een of andere manier belicht. Journalist Jaus Müller van NRC Handelsblad koos er voor om veteranen aan het woord te laten. Het idee is dat zij, na hun loopbaan bij Defensie te hebben beëindigd, ze vrijuit kunnen praten. Dit moet een ‘zo eerlijk mogelijk’ beeld opleveren. “De getuigenissen van de militairen zelf komen het dichtst bij de waarheid.” Toch levert deze formule niet automatisch een goed boek op.
Luitenant Patrick Hennessey verbergt zijn fascinatie voor de oorlog niet. De opleiding aan Sandhurst en zelfs zijn uitzendingen naar Bosnië en naar Irak zijn niet spannend genoeg. Hij blijft vol ongeduld bijna hunkeren naar de echte strijd. Niet het op wacht staan bij Buckingham Palace en de Tower in prachtige uniformen is het doel van het militaire bestaan, maar de strijd op leven en dood. Ook het geduld van de lezer wordt op de proef gesteld. Maar de junior officer en de lezer krijgen more than they’d bargained for, als Hennessey in de Afghaanse provincie Helmand aankomt. Terry, zoals de Britten de Taliban noemen, is een hardnekkige en vindingrijke tegenstander, die niet terugschrikt voor de veel zwaardere vuurkracht van de Britten.