Toegangelijke geschiedenis van de slag om de Atlantische Oceaan; de strijd tussen de U-boten en de geallieerde inspanningen om de zee te blijven beheersen. Is geschreven als begeleidend boek bij een BBC-documentaire. De manier van vertellen met veel ooggetuigenverslagen van direct betrokkenen van beide kanten is zeer aantrekkelijk. Dit is de manier waarop de recente geschiedenis op dit moment populair verteld wordt.
Het verschil met het veel omvangrijkere werk van Clay Blair over de strijd met en van de U-boten is groot. Blair is veel afstandelijker, ook opsommerig. Williams vat veel meer samen en is daarom lekkerder om te lezen. Wel is bij Williams een zekere Britse nadruk te ontwaren, waar Blair sterker op de VS gericht was.
Interessant is de tegenstelling die Williams aanbrengt tussen de manier van leidinggeven van Dönitz en aan geallieerde zijde. Het hele apparaat rond de oorlog was bij de geallieerden veel professioneler, en de krachten werden veel meer gebundeld. Dönitz stond er meer alleen voor, blijkt uit de verhalen over de strijd met de Luftwaffe en de falende technici van het Derde Rijk (als de torpedo’s beter hadden gewerkt, wat dan? Of als de Duitsers er veel in eerder geslaagd een echte onderzeeboot te bouwen?)

Waardering:

Andrew Williams – The Battle of the Atlantic