Mark Thomas is een komiek en politiek activist, die een reportage heeft geschreven over zijn voettocht langs de Israëlische muur. Maar humor en politieke stellingname zitten een dieper gravende reportage in de weg.
De stelling van Thomas is duidelijk: de Palestijnen zijn zielig en ze worden sterk benadeeld door de muur. De Israëliërs zijn ideologisch bezeten, godsdienstwaanzinnigen, militaire houwdegens of op zijn minst egoïstisch. De enige uitzondering zijn de Israëlische mensenrechtenactivisten die Thomas als gids begeleiden of hem op een andere manier begeleiden.
Thomas kan niet verbergen dat hij voor het verhaal van de kolonisten geen geduld heeft. Hij hoort hun verhaal liever niet, want dat is ‘saai en bevooroordeeld’. Dat is een slechte houding voor een verslaggever. Vooral de Israëlische kant wordt zogenaamd humoristisch beschreven.
Illegaal
De muur die Israël door en langs de Westbank heeft aangelegd is illegaal, zo heeft een internationaal gerechtshof al uitgesproken. Er is dus geen komiek of politiek activist meer nodig om dat aan te tonen. Ook de effecten op het dagelijks leven van de Palestijnen, door de checkpoints, het doorsnijden van landbouwgrond etc., zijn bekend.
De muur is volgens Thomas niet noodzakelijk om zelfmoordaanslagen tegen te gaan. Die zijn sinds de aanleg van de muur weliswaar sterk afgenomen, maar het is niet bewezen dat dit de oorzaak is. Volgens hem is de muur net zo goed oorzaak van de haat die tot zelfmoordaanslagen aanleiding geeft.
Een beter punt is dat de muur Israël, de meeste Israëliers in ieder geval, de mogelijkheid geeft om het probleem van de bezetting te negeren. Een vorm van zelfbedrog, die de illusie van veiligheid geeft. Inderdaad, het dieperliggende probleem wordt er niet mee opgelost. Die oplossing staat overigens ook niet in dit boek.
Een humorist relativeert, een activist moet juist overdrijven in de hoop te overtuigen. Dat gaat niet samen. Dus uiteindelijk kiest Thomas voor een activistische opstelling en spreekt hij over ‘een van de grootste morele vraagstukken van onze tijd.’ Da’s pas lache!
Waardering:
Mark Thomas, Extreme rambling. Walking Israel’s barrier. For fun. (2011)
Een reactie
Ik heb dit boek nu al gelezen en kan mij inderdaad in de recensie vinden. Zo af en toe is het moeilijk om nu precies te zien welke hoek Mark Thomas inslaand. Het is namelijk naast Jon Stewart van de Daily Show niemand gelukt om politiek satire en goede comedy samen te brengen. Het boek heeft een paar goede momenten maar komt voor mij vaak over als een boek wat zelf niet weet wat het wil doen. <div style=”overflow:hidden”><div style=”height:44px”><p> </p><p> </p><h1>online casino</h1><p>Dit <a href =”http://www.htmlwijzer.nl”>online casino</a> heeft mijn stem voor de grootste gok zaken in de wereld van internet wedden, dus ik kom terug.</p></div></div>