Kinderen van Stalin – Owen Matthews
Interbellum / april 28, 2009

Boris Bibikov is een rijzende ster van de communistische partij van de Sovjet-Unie. Hij noemt zijn eerste dochter Lenina, naar de grote leider van de Russische revolutie. Hij is in het begin van de jaren dertig een van de leiders van de bouw van een reusachtige tractorfabriek in de Oekraïne. Overdag en tijdens ‘stormnachten’ wordt er in koortsachtig tempo aan gewerkt, om het schema van het Vijf Jaren Plan te halen. Een muziekband moedigt de arbeiders met revolutionaire liederen aan. Het plan wordt gehaald en Bibikov wordt gepromoveerd. Hij wordt de tweede man van de partij in een stad in de Oekraïne. Maar een paar jaar later wordt hij gearresteerd. Pas na negentien dagen legt hij een bekentenis af: hij heeft het werk aan de tractorfabriek als lid van een trotskistische organisatie gesaboteerd.

Terrorism. The new world disorder – Fotion, Kashnikov en Lekea
Algemeen , Terrorisme / april 5, 2009

Als filosofen zich over een bepaald onderwerp buigen, worden er vaak fundamentele vragen opgeworpen. Niet altijd leidt dat tot hele stellige antwoorden. Zo is het ook met het boek Terrorism, the new world disorder met maar liefst drie filosofen als auteurs. Zaken die anderen over terrorisme als uitgangspunt nemen, worden door dit drietal in twijfel getrokken en bediscussieerd. Het leidt tot een wat abstracte en nuchtere aanpak, die voor sommigen al te nuchter zal overkomen. Want terroristen hebben – volgens dit boek – soms op zijn minst een deel van het morele gelijk aan hun kant.

De terugkeer van de geschiedenis – Robert Kagan
VS / juli 15, 2008

Het ‘speelkwartier’ is voorbij. Na de val van de Muur en het einde van de Koude Muur leefde er een breed optimisme dat de liberale democratie zou zegevieren. Er waren geen serieuze tegenstanders meer en daarmee was het ‘einde van de geschiedenis’ aangebroken. Zo beschreef de politieke denker Francis Fukuyama het. Het liberale project, begonnen met de Verlichting, naderde zijn voltooiing. Dat de Verenigde Staten als enige supermacht waren overgebleven, was passend. Maar de geschiedenis is terug, aldus Robert Kagan. De wereld is weer ‘normaal’, en dat betekent strijd op diverse vlakken tussen grotere en kleinere machten. Een strijd om grondstoffen met olie op de eerste plaats, maar ook om militaire macht en ideeën. Confrontatie is niet uitgesloten.

De Engel van Grozny
Na 1945 / april 6, 2008

Timur is een modern wolvenjong. De wees leeft in de ruïnes en op de vuilnisbelten van Grozny nadat hij is weggelopen uit het huis van zijn oom. Hij heeft genoeg van de mishandelingen, de uithongering. Zijn halfzusje Liana heeft hij moeten achterlaten bij de oom die haar misbruikt en uit stelen stuurt. Met een steen slaat hij een zwerfhond dood. Dan voelt hij zich machtig. Twaalf jaar oud en om aan eten te komen overvalt hij alleen jongere kinderen. De Noorse verslaggever Åsne Seierstad ontmoet Timur en Liana in het kindertehuis van Hazidat en Malik, een kinderloos echtpaar. Met eindeloos geduld en misschien wel tegen beter weten in proberen ze getraumatiseerde kinderen een beetje gewoon leven te laten leiden.

Poetins Rusland
Na 1945 / februari 27, 2007

Het Rusland van Poetin is een grote poel van ellende. Er is geen enkele rechtszekerheid. Corruptie heerst. Uitspraken van rechters komen tot stand nadat de magistraten de machthebbers hebben gebeld om te horen wat het vonnis moet zijn. De mannen die de maffia de hand boven het hoofd houden worden baas van de politie. De staat geeft niets om de burgers. Wie zichzelf niet kan redden, zoekt het maar uit. In dit boek van de journaliste Politkovskaja is amper een lichtstraaltje te ontdekken. Het gijzelingsdrama bij de musical Nord-Ost en de manier waarop er met de doden en de overlevenden werd omgegaan, de oorlogsmisdaden in Tsjetenië, de afbladdering van de marine waar het volledige gezin van de kapitein van een kernonderzeeër wekelijks een paar kilo spliterwten en een paar blikjes haring te eten krijgt, het is allemaal even somber stemmend en uitzichtloos. “Het lijdt geen twijfel dat aan het communisme voor Rusland weinig verloren ging, maar wat we vandaag hebben is nog erger,” is haar verbitterde conclusie.