Pluche, Femke Halsema
Nederland , Politiek / maart 13, 2016

De politieke memoires van Femke Halsema kan ik niet als volstrekte buitenstaander beoordelen. Mijn tijd als politiek verslaggever in Den Haag voor Het Parool overlapte met haar langere carrière als Kamerlid. Daarom eerst een paar persoonlijke herinneringen. Voor Femke was ik twee keer de brenger van slecht nieuws. Ik overviel haar op de ochtend van 2 november 2004 met een telefoontje en vertelde dat Theo van Gogh was vermoord. Ze was er stil van, tekende ik op in de krant. Het was een zeer aangrijpend moment, zo aan de telefoon in Amsterdam. De andere keer was na de moord op Pim Fortuyn. Ik had in Het Parool uitspraken van LPF-voorzitter Peter Langendam opgetekend zoals: ‘de kogel kwam van links’. Twee dagen later kwam ik Femke tegen op het Plein in Den Haag, waar meer GroenLinksers zaten in afwachting van de verkiezingen. Waarom heb je dat opgeschreven, vroeg ze verwijtend. Ik geloof dat ik niet veel meer wist uit te brengen dan dat het nu eenmaal gezegd was. In haar boek Pluche gaat ze uitvoerig in op de uitspraak van Langendam en de gevolgen ervan. Die uitspraak heeft de rem op scheldkanonnades en bedreigingen tegen linkse politici volgens haar weggehaald. Of…

Vuur en as, Michael Ignatieff
Algemeen / januari 5, 2014

Korte inhoud: Dit zijn de ‘analytische memoires’ van een intellectueel die in de politiek verzeild raakt. Hoogleraar mensenrechten en politiek Michael Ignatieff wordt gevraagd zich in de Canadese politiek te mengen, wordt partijleider van de Liberalen, maar zijn carrière eindigt uiteindelijk als een mislukking. Hij probeert uit zijn ervaringen algemene lessen te trekken. Stelling: Democratie is het beste, ondanks alles.  Stijl: Beschouwend en beschrijvend. Waardering: Geschikt voor: politieke junkies en politiek-haters.

Ik ben Malala – Malala Yousafzai en Christina Lamb
Azië , Na 1945 / oktober 13, 2013

De autobiografie van Malala Yousafzai, het Pakistaanse meisje dat opkwam voor het recht op onderwijs voor meisjes en door de Pakistaanse Taliban in haar hoofd werd geschoten. Daarna werd ze wereldberoemd. Dit is het verhaal van haar leven, met de achtergronden van Pakistan erbij. Haar portret hangt in de Britse National Portrait Gallery. Malala sprak de Verenigde Naties toe,  kreeg een reeks prijzen, zoals de Anna Politkovskayaprijs, de Sacharovprijs en de Nederlandse Kindervredeprijs, en was genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Toen een lid van de Taliban haar vorig jaar zocht om haar te doden, hield hij in de straat van Mingora in de Pakistaanse Swatvallei een schoolbusje aan vol meisjes. “Wie is Malala?” vroeg hij. Ze was al bekend, maar nog niet zodanig dat hij haar meteen herkende. Een paar meisjes keken haar kant op. De man schoot, Malala werd in haar hoofd geraakt, twee andere meisjes werden ook getroffen. Malala is nu wereldwijd bekend en nog steeds een doelwit voor de Taliban. In dit boek, haar autobiografie maar ook een inleiding in de geschiedenis van Pakistan, wordt de onschuld van een kind tegenover de hersenloze bloeddorst van de Taliban geplaatst. Maar het biedt ook inzicht in de rol…

De ongeautoriseerde autobiografie – Julian Assange
Journalistiek / november 24, 2011

Korte inhoud: De niet geautoriseerde autobiografie van WikiLeaks-oprichter Julian Assange, een overzicht van zijn leven tot de publicatie van de Amerikaanse diplomatieke documenten. Maar omdat Assange er afstand van heeft genomen, is dit een merkwaardig product geworden. Stelling van het boek: Assange heeft misschien wat lastige karaktertrekken, maar hij is een strijder voor rechtvaardigheid. Stijl: literair-journalistiek Geschikt voor: Mensen die niet genoeg kunnen krijgen van WikiLeaks & Assange.

Inside WikiLeaks – Daniel Domscheit-Berg
Journalistiek / februari 28, 2011

WikiLeaks, dat is Julian Assange. En dan een hele tijd niemand. En daarna nog een hele tijd niemand. En dan misschien een paar andere mensen, die een rolletje mogen spelen. Dat is de indruk die oprijst uit de diverse boeken over WikiLeaks en het wordt bevestigd door de herinneringen van een van die andere medewerkers: Daniel Domscheit-Berg, als Daniel Schmidt een tijd lang onder andere woordvoerder bij WikiLeaks. Een paar jaar lang werkte Domscheit-Berg intensief samen met Assange. Maar een gelijkwaardige verhouding was het nooit. Assange had de leiding, hoe chaotisch hij ook was. De beter gedisciplineerde en zakelijkere Domscheit-Berg probeerde zoveel mogelijk dingen in goede banen te leiden. Maar dat gebeurde altijd binnen de marges die Assange stelde. Uiteindelijk botste de twee en vertrok Domscheit-Berg bij WikiLeaks.

George Bush – Cruciale beslissingen
Na 1945 / november 14, 2010

In Texas stonden ze ervoor in de rij, maar in Europa werden de memoires van George W. Bush met de nodige scepsis ontvangen. Gerhard Schröder, tegenwoordig verbonden aan het Russische energieconcern Gazprom maar destijds de Duitse bondskanselier, zei dat Bush over hem onwaarheid had gesproken. Een medewerker van Schröder voegde eraan toe dat het moeilijk was om iets af te spreken met de Amerikaanse president. Diens intellectuele niveau was daarvoor te laag. In zijn memoires probeert Bush het beeld te corrigeren dat hij een volstrekte anti-intellectueel was. Met de Republikeinse strateeg Karl Rove ging hij een wedstrijd aan wie in een jaar het meeste boeken zou lezen. Bush las 95 boeken met in totaal 37.343 bladzijden en verloor toch.  

Endstation Kabul – Achim Wohlgetan
Na 1945 / mei 15, 2010

Er zijn niet alleen Amerikaanse, Britse en Nederlandse militairen in Afghanistan. Ook de Duitsers zijn er al jaren in wat ze vaak de Hindukusch noemen. De laatste tijd is er zeker in hun eigen land veel meer aandacht voor hun aanwezigheid. De hoop dat ze in het noorden van het land een relatief rustige tijd zouden doormaken, werd de grond ingeboord. Een zeer bloedig bombardement op een tankwagen, waarbij meer dan honderd mensen omkwamen, leidde in Duitsland tot verhit politiek debat. Men durft nu zelfs van oorlog te spreken. Dat was anders in de tijd dat Achim Wohlgetan in Afghanistan was. Deze militair met commando-opleiding was er 2002, dus vrij kort na de val van het Taliban-regime. Hij heeft een beetje ronkend boek geschreven over zijn ervaringen, waar ook een sterke Nederlandse component aan zit.

Nomade – Ayaan Hirsi Ali
Algemeen , Islam , Politiek / maart 25, 2010

Er is een samenzwering gaande om de religieuze motivatie van moordenaars als Mohamed Bouyeri en de Amerikaanse legerpsychiater Nidal Malik Hassan te verzwijgen. Dat gebeurt omdat inlichtingendiensten moslimagenten nodig hebben om te infiltreren in radicale islamitische groepen. Als de islam verantwoordelijk wordt gehouden voor de moorden, wordt dat lastig en daarom is het officieel beleid daar zo min mogelijk aandacht aan te besteden. Aldus Ayaan Hirsi Ali in haar nieuwe boek Nomade, het vervolg op Mijn vrijheid. Ze besteedt geen enkel woord aan de talloze publicaties van bijvoorbeeld de Nederlandse inlichtingendienst over het islamitisch geïnspireerd terrorisme of aan de rechtszaak waarin de religieuze overtuiging van Bouyeri uitgebreid is besproken. Volgens Hirsi Ali mag niet worden erkend dat ‘de islamitische geschriften, de Profeet en de Koran’ de basis voor jihad bieden. Het is dus duidelijk dat Hirsi Ali na haar vertrek (‘verbanning’) uit Nederland haar toon niet heeft gewijzigd.

Kroonprinsenleed – Ed van Thijn
Algemeen / oktober 24, 2008

Toen hij aftrad als wethouder sprak Rob Oudkerk over een ‘stofje’ dat het politici moeilijk maakt om hun eigen gedrag op een rationele manier te beoordelen. Daardoor gaan ze soms rare dingen doen en verandert hun waarneming. Ze zien niet meer wat anderen wel zien, bijvoorbeeld dat hun houdbaarheidsdatum is verstreken. Ed van Thijn, oud-van alles maar blijvend actief als schrijver, publiceerde onlangs een boek dat onder andere gaat over verslaving aan de macht. Want dat is een van de redenen dat opvolging in de politiek vaak zo moeizaam gaat. Macht is een drug, zo citeert hij een journalist. En die verslaving maakt het lastig om tijdig het stokje over te dragen. Met alle problemen van dien voor de machthebbers en hun opvolgers. Uit de voorbeelden die Van Thijn de revue laat passeren blijkt dat beiden zwaar beschadigd kunnen raken.

Nagelaten bekentenissen – Anton Mussert
Tweede Wereldoorlog / mei 25, 2006

Dit is eigenlijk een bronnenboek met diverse stukken die de NSB-leider Mussert schreef in gevangenschap, tussen mei 1945 en zijn executie precies een jaar later. Het bevat ook een uitvoerige inleiding van  Gerard Groeneveld over dat laatste jaar van Mussert, met een zeer gedetailleerde reconstructie van de gang van zaken rond het skelet van Mussert. Conclusie: het stoffelijk overschot is waarschijnlijk niet door getrouwen uit het graf gehaald.