In zijn boek De prijs van het paradijs heeft de Britse journalist Iain Overton een ambitieus doel: hij wil de opkomst van het zelfmoordterrorisme verklaren. Hij gaat daarvoor op stap: naar de Kerk van de Verlosser op het Bloed in Moskou, de plek van de eerste moderne zelfmoordaanslag in 1881, naar Japan, Sri Lanka, New York en het Midden-Oosten. Overton mengt reportage met zakelijke beschrijvingen en mijdt ook de analyse niet. Die combinatie werkt heel goed, al is hij soms wat omslachtig. Overton neemt duidelijke standpunten in, maar schrijft niet vanuit een vooringenomen positie. Dat levert een afgewogen boek op. Betere wereld De dood van de zelfmoordterrorist is een stap naar een betere wereld. Dat is althans zijn overtuiging (de meerderheid is man). Dat doel kan verder weg liggen, maar soms wacht de beloning voor de dader direct, in het paradijs met de bijna spreekwoordelijke 72 maagden. Zelfmoordterrorisme is, als andere vormen van terrorisme, het wapen van de zwakkere partij. Maar soms wint die daardoor de slag. Een aanslag op Amerikaanse militairen in 1983 in Beiroet leidde tot het vertrek uit Libanon. En dat succes smaakte naar meer. Overton maakt geen principieel onderscheid tussen het gebruik van zelfmoordacties in een…
Korte inhoud: Het gevangenisdagboek van een van de Guantánamo gevangenen, die al elf jaar vast zit zonder dat er enig redelijk vermoeden van schuld lijkt te zijn. Een verhaal over foltering, sadisme, isolement, en het verzet daartegen. Stelling van het boek: De Amerikanen verraden zichzelf door mij op deze manier vast te houden. Stijl: direct, simpel. Geschikt voor: iedereen die wil weten hoe het er op Guantánamo aan toe gaat en dat wil horen van een gevangene zelf.
Korte inhoud: Een inleiding in het onderwep door een Britse hoogleraar. Achtereenvolgens wordt het begrip terrorisme ontleed en de geschiedenis ervan uiteen gezet, met onderverdelingen in staatsterreur, revolutionair, nationalistich en religieus terrorisme. Aan het eind volgt nog een hoofdstuk over de bestrijding van terrorisme. Stelling van het boek: Terorisme levert weinig goeds op, maar gaat ook niet weg. Stijl: Academisch, iets minder helder dan van een dergelijke inleiding verwacht mag worden. Geschikt voor: Iemand die al iets van terrorisme weet en daarmee mist het dus het doel.
Korte inhoud: Een onschuldige Koerdische Syriër wordt eerst door Al Qaida en later jarenlang door de Amerikanen in Guantánamo Bay gevangen gehouden, gefolterd. Een autobiografisch relaas, dat dicht bij de gebeurtenissen blijft. Stelling: De Amerikaanse regering is bijna net zo fout als Al Qaida. Stijl: ‘Ik vertel je wat er is gebeurd’ Geschikt voor: liefhebbers van echt gebeurde horrorverhalen Waardering:
Korte inhoud: Wat zou er gebeuren als Osama Bin Laden terecht had gestaan in New York voor de aanslagen van 11 september? Een fictieve geschiedenis, compleet met getuigenverhoren en een zeer actieve rol voor Bin Laden zelf, ontsproten aan het brein van advocaat Knoops. Stelling van het boek: Het is lastig te bewijzen dat Osama Bin Laden verantwoordelijk was voor de aanslagen van 11 september Stijl: Goedkope rechtbankthriller. Geschikt voor: Samenzweringstheoretici, rechtbankjunkies. Waardering:
Historici zijn over het algemeen niet zo geboeid door definities. Michael Burleigh is daar in zijn boek over terrorisme geen uitzondering op. Met zijn omschrijving is hij snel klaar: Terrorisme is een tactiek die wordt toepast door organisaties die geen legitieme politieke macht hebben. Voor hem zijn verdere nuanceringen of overpeinzingen overbodig. Burleigh kiest zonder blikken of blozen een moralistisch uitgangspunt. “Wat ik met dit boek op glasheldere wijze duidelijk wil maken (…) is dat het terroristische milieu zonder uitzondering blijk geeft van morele ranzigheid, als het al niet puur crimineel is.” Terroristen zijn ‘in moreel opzicht gestoord,’ als ze al niet compleet psychopathisch zijn. Zo zitten we in de inleiding van dit dikke boek al op een duidelijk spoor. Burleigh wil in deze 500 pagina’s ook zijn eigen woede luchten.
Zijn terroristen te begrijpen? Of is het begrijpen van terroristen een eerste stap op weg naar het goedpraten van hun daden? Nadat sinds 11 september het terrorisme als ‘het kwaad’ is aangeduid, is het lastig om er op een rationele manier over te spreken. Tegelijk is er een enorme inflatie in het begrip terrorisme ontstaan. Een paar vervelende hangjongeren zijn tegenwoordig al ‘straatterroristen’. Het is tijd voor ontnuchtering en verheldering. Richardson probeert redelijkheid terug te krijgen in het debat over terrorisme.
Het eten viel tegen tijdens het bezoek aan miljonair Osama Bin Laden in de grotten van Afghanistan. Er waren broodjes die van zand leken te zijn gemaakt en vettige chips. Ook Bins favoriete maal, brood, yoghurt en rijst met aardappelen in tomatensaus druipend van het dierlijk vet ging er bij zijn bezoeker Abdel Bari Atwan maar moeilijk in. Atwan, hoofdredacteur van de in Londen gevestigde krant Al-Quds Al Arabi bracht in 1996 een bezoek aan Osama Bin Laden en logeerde een paar dagen bij de leider van Al Qaida in nogal primitieve omstandigheden, die de ‘beleefde, bescheiden, glimlachende en schijnbaar aardige’ Bin Laden stoïcijns accepteert.
Sinds de aanslagen van 11 september wordt er veel over gesproken over ‘nieuw’ terrorisme, of zelfs over ‘catastrofaal’ terrorisme. Niet alleen wetenschappers bezigen deze termen. Ook de Nederlandse regering heeft deze overgenomen. Het idee erachter is dat er sprake is van een radicale breuk met het traditionele terrorisme van de jaren zeventig en tachtig. Nu is het niet langer politiek, maar religieus geïnspireerd, niet meer gericht op het ontvoeren of doden van enkele vooraanstaande vertegenwoordigers van de tegenstander, vaak regeringsfunctionarissen, maar heeft het ‘soft targets’ als doelwit uitgekozen. Vanwege deze veranderingen is ook een ander antwoord nodig, is de redenering, een waarin de overheid veel verder gaat dan in het verleden en zich meer richt op het voorkomen van aanslagen.
Bijzonder slecht boek over de financiering van het terrorisme. Zeer slordig, en onbetrouwbaar. Vulgair marxistische visie op terrorisme. Rode brigades in Italie zouden een betrouwing van 100 miljard hebben gehad, omvang van de terroristische geldstromen, 1,5 biljoen. Wie gelooft dit? Gaat wel in op verwevenheid van terrorisme en drugshandel. Waardering: Loretta Napoleoni – NV Terreur – De Nieuwe economie van de terreur